มอง ไกลสุดท้องฟ้า ช่วงเวลาที่ฟ้านั้นกำลังแปรเปลี่ยนสี
ยังจดจำทุกๆเวลา และทุกๆนาที ที่เธอและฉันนั่งมองฟ้าไกล
มอง ยิ่งมองยิ่งเหงา ที่ตรงนี้ไม่เหลือแม้เงาของเธอต่อไป
มีแต่ความอ้างว้างมุมนึง ที่ปรากฎขึ้นในใจ
กับความทรงจำมากมายที่เหลือ
ถ้าหากนั้นฉันตัดสินใจ
ทำตามอย่างที่หัวใจของฉันมันสั่ง
ให้โอกาสตัวฉันเอง บอกความจริงให้เธอได้ฟัง
คงจะพอมีหวังรั้งตัวเธอไว้ได้
ถ้าหากวันนั้นฉันตัดสินใจ
บอกเธอว่าเธอสำคัญกับฉันแค่ไหน
ถ้าฉันจะบอกว่ารักเธอ บอกว่ารักมากมายเท่าไหร่
วันนี้ก็คงไม่ต้องมานั่งมองฟ้าคนเดียว
เธอ ไปอยู่ที่ไหน ไม่มีทางได้รู้ว่าฉันนั้นเป็นอย่างนี้
เธออาจลืมเรื่องฉันไปนาน แต่ฉันกี่ร้อยกี่ปี
ในใจยังมีภาพเธอเสมอ
ถ้าหากนั้นฉันตัดสินใจ
ทำตามอย่างที่หัวใจของฉันมันสั่ง
ให้โอกาสตัวฉันเอง บอกความจริงให้เธอได้ฟัง
คงจะพอมีหวังรั้งตัวเธอไว้ได้
ถ้าหากวันนั้นฉันตัดสินใจ
บอกเธอว่าเธอสำคัญกับฉันแค่ไหน
ถ้าฉันจะบอกว่ารักเธอ บอกว่ารักมากมายเท่าไหร่
วันนี้ก็คงไม่ต้องมานั่งมองฟ้าคนเดียว
วันนี้ก็คงไม่ต้องมานั่งทนเหงาคนเดียว